Werkende moeders zijn eerder de norm dan uitzondering als je kijkt naar de geschiedenis van de mens. Kinderen werden in vroegere tijden al ‘ergens’ ondergebracht. Moeders werkten gewoon. Heel lang geleden hield dat werken jagen en voedsel zoeken in. Of (een stukje later) bijvoorbeeld in dienst staan van ‘het leger’.
Het wordt steeds duidelijker dat mannen net zo belangrijk zijn in de geschiedenis als vrouwen. Lees het gemiddelde geschiedenisboek en je ziet de invloed van mannen. De invloed van vrouwen is, en was, zo vanzelfsprekend en gewoon dat die (bijna) niet genoemd hoefde te worden in de boeken. Een mooi compliment! Of ligt dat anders?😉
In ieder geval: ik vind het mooi dat er steeds meer aandacht komt voor de vergeten geschiedenis van vrouwen.
Op dit moment mis ik echter de aandacht voor mannen. Ik kom de laatste tijd veel artikelen over ‘deeltijd prinsesjes’ tegen. Dat dit niet goed is voor de economie en al helemaal niet goed is voor de carrière.
Wat ik niet teruglees is dat bijna de helft van de mannen parttime wil werken. Maar dat slechts een klein deel dat ook werkelijk doet. Vanwege stereotypering en maatschappelijke druk. Het lijkt erop dat we dat vergeten in alle ‘deeltijd prinsesjes’ artikelen. Alsof we op weg zijn naar een stuk vergeten geschiedenis.😉
- Wist je dat als een man parttime gaat werken zijn carrière er nog meer onder lijdt dan dat van een vrouw? Omdat hij iets doet dat niet past bij het stereotypebeeld van een man?
- Wist je dat vrouwen die vier keer negen uur werken een grotere kans hebben om promotie te maken dan mannen die hetzelfde doen? Omdat bij vrouwen deze werkweek als ambitieus wordt gezien en bij mannen juist niet?
Larsson en Björk hebben in 2015 een interessant onderzoek gepubliceerd. Ouders hebben in Zweden het recht om hun werkweek tot 30 uur per week terug te brengen. Vrouwen maken 14 maal vaker gebruik van deze regeling. Uit de interviews die er zijn gehouden met de vaders die kozen voor een parttime baan, blijkt dat zij dit hebben gedaan omdat dit voor hen een manier is om hun rol als betrokken vader en hun rol als professional met elkaar te combineren. Een aantal zaken maakte het moeilijker om de keuze te maken: de sterke norm om fulltime te werken als man, traditionele beelden over mannelijkheid en de perceptie van de man als kostwinnaar. Tegelijkertijd maakten de vaders een impact met hun keuze waardoor er meer parttime mogelijkheden voor andere mannen ontstonden.
Ik denk dat het tijd is om anders te denken over parttime werken. Een goede werk- privébalans is een grote wens van veel medewerkers. Van jonge medewerkers is bekend dat je die bind met een goede beloning én vrije tijd. De top bereiken is mooi, een goede werk- privé balans beter.
- Maak het normaal dat ook mannen (een periode) minder uren werken. Bijvoorbeeld 32 uur, met behoud van een mooie carrière. Mijn voorspelling is dat dan meer vrouwen gaan kiezen voor meer uren in de week, én voor een mooiere carrière. Dat kan het arbeidstekort helpen verminderen.
Inclusie is ook het (h)erkennen, waarderen, belonen en stimuleren van talenten en vaardigheden van parttimers. Net zoals je dat doet bij fulltimers.
Deze blogs helpen je naar meer inclusie. Wil je meer weten? Neem contact met me op!
Ik help HR en directie naar meer inclusie & diversiteit in de organisatie.
Inspiratie – Plan van Aanpak – Begeleiding
Voor betere resultaten – creatievere oplossingen – een beter imago – een betere selectie – een eerlijke maatschappij
#inclusie #diversiteit #DIG #parttime #fulltime #organisatie #kansen #ontwikkeling #opleiding #onderzoek #resultaten #imago #creativiteit #oplossingen #selectie #werving #recuitment #talent #top #eerlijk #maatschappij #talent #top #culturele #gender #mogelijkheden #LHBTIQ #mannen #vrouwen #wetenschappelijk #coartbusiness
