Als ik van een sollicitatie afkwam, had ik allerlei gedachten in mijn hoofd.
Heb ik het goed gedaan, kwam ik goed over? Hoe zei ik bepaalde dingen? En dan kwam later de vraag ‘waarop word ik beoordeeld’? Het maakt daarin nogal uit of je een vrouw bent of een man.
Vaak worden mannen beoordeeld op één factor.
En dat is competentie. Dat is een hele logische. Matchen jouw vaardigheden en talenten met de functie waarop je komt solliciteren? Een vrouw wordt daar natuurlijk ook op beoordeeld. Maar die krijgt nog twee andere factoren waar vaak naar wordt gekeken. Moraliteit en sociabiliteit. Passen jouw normen en jouw waarden ook bij de organisatie waar je solliciteert? Is daar een match? En jouw sociabiliteit: verkeer je graag in gezelschappen? Ga je graag naar bijeenkomsten? Hoe sociaal ben je?
Behalve dat het niet eerlijk is dat een man alleen op competentie wordt beoordeeld en vrouwen op competentie, moraliteit en socialiteit, is er nog iets oneerlijk.
De vrouw wordt namelijk op de slechtste van de drie beoordeeld. Dus stel je nou eens voor dat een man komt solliciteren en die is competent. Maar die vrouw die is net wat competenter. Als die slechter scoort op moraliteit of sociabiliteit, dan heeft ze pech. Dan krijgt ze de functie niet.
Dit komt niet altijd voor, maar wel vaak!
Nu ben ik nieuwsgierig: hoe voorkom jij, in jouw organisatie, dat je niet In de valkuil trapt?
Dat je vrouwen anders beoordeelt dan mannen?
